Leopold Staff Przedśpiew

pochwała

zestawienie zjawiska z innym, pod pewnymi względami podobnym

pogląd ukształtowany w renesansie wskazujący, że człowiek jest najważniejszy, i postulujący sięganie do kultury antycznej

wyraz, najczęściej przymiotnik, określający jakiś rzeczownik, np. piękna pogoda

zestawienie ze sobą wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach, np. gorący lód, śpieszyć się powoli

(1878–1957); poeta, tłumacz, publicysta; był synem czeskiego cukiernika; studiował prawo, filozofię, romanistykę na Uniwersytecie Lwowskim; w czasie studiów brał udział w życiu literackim, zetknął się też z pismami Nietzschego, co wpłynęło na jego światopogląd i twórczość; na przełomie XIX i XX w. uczestniczył w literackich spotkaniach lwowskiej grupy Płanetnicy (poznał tam m.in. Jana Kasprowicza); przed I wojną światową przebywał we Francji i Włoszech, a w czasie wojny – w Charkowie; po wojnie zamieszkał w Warszawie; od 1933 r. był wiceprezesem Polskiej Akademii Literatury; lata okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej spędził w Warszawie, a pierwsze lata po wojnie – w Krakowie; był wielokrotnie odznaczany nagrodami państwowymi i nominowany w 1950 r. do Literackiej Nagrody Nobla; dbał o prywatność (w późnym okresie starości spalił niemal całą prywatną korespondencję); jego twórczość ma cechy współczesnego klasycyzmu, harmonię często zastępuje skłonność do przeciwieństw, a młodopolski dekadentyzm został wyparty przez afirmację życia; jest nazywany poetą trzech epok i poetą codzienności

jedna z zaproponowanych przez Nietzschego postaw ludzkich (drugą określił mianem postawy dionizyjskiej – zaspokajanie żądz, łamanie zasad moralnych, niekontrolowana moc twórcza, przekraczanie schematów); cechy i wartości związane z greckim bogiem Apollem – zrównoważenie, umiar, opanowanie, zgodność z zasadami moralnymi i regułami tworzenia