Kazimierz Przerwa-Tetmajer Nie wierzę w nic

zestawienie zjawiska z innym, pod pewnymi względami podobnym

powtórzenie zadań o tej samej lub podobnej budowie

utwór liryczny o ściśle określonej budowie – 14 wersów ułożonych w 4 strofy (dwie pierwsze o charakterze opisowym, dwie kolejne mają charakter refleksyjny); liczba wersów w strofach jest różna w zależności od rodzaju – w sonecie włoskim to dwie zwrotki po 4 wersy i dwie zwrotki po 3 wersy

[artur szopenhauer] (1788–1860); niemiecki filozof; urodził się w Gdańsku; w 1793 r. wraz z rodziną przeniósł się do Hamburga, a po śmierci ojca – do Weimaru (tam zaprzyjaźnił się z Goethem); studiował m.in. w Getyndze i Berlinie; dużo podróżował po Europie; w 1819 r. wydał swoje największe dzieło Świat jako wola i przedstawienie; jest twórcą koncepcji świata napędzanego wolą istnienia, pesymistycznego losu człowieka, który nie może osiągnąć szczęścia

(1865–1940); młodopolski poeta, dramaturg, pisarz; przyrodni brat Włodzimierza Tetmajera; kuzyn Tadeusza Boya-Żeleńskiego; studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; zadebiutował w 1886 r.; zdobywał liczne nagrody literackie; wydał osiem serii Poezji, z których druga (1894 r.) jest uznawana za datę otwierającą Młodą Polskę; dużo czasu spędzał w górach, wędrował po szlakach, czego efektem był m.in. cykl opowiadań Na skalnym Podhalu; był honorowym członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego, a taternicy jedną z przełęczy nazwali Przełęczą Tetmajera; od 1895 r. cierpiał na neurastenię (postać nerwicy); ok. 1910 r. osiadł w Zakopanem, po I wojnie przeniósł się do Krakowa, a później do Warszawy; interesował się sporem polsko-czechosłowackim o granicę w Tatrach i brał udział w przygotowaniach do plebiscytu na Spiszu i Orawie; w 1937 r. obchodzono 50-lecie jego twórczości; w ostatnich latach życia ze względu na pogarszający się stan zdrowia (utrata wzroku, choroba umysłowa) wycofał się z życia społecznego i kulturalnego; przez współczesnych był postrzegany jako bywalec wytwornych salonów, bohater romansów; jako Poeta został uwieczniony w Weselu Wyspiańskiego; swoją twórczością wywarł duży wpływ na kulturę – pisał poezję, dramaty (m.in. Zawisza Czarny), powieści, opowiadania