Kazimierz Przerwa-Tetmajer Melodia mgieł nocnych

inaczej uosobienie; nadanie abstrakcyjnym pojęciom, przedmiotom cech ludzkich – ukazanie ich jako osoby

wyraz, najczęściej przymiotnik, określający jakiś rzeczownik, np. piękna pogoda

zacieranie granic między różnymi dziedzinami sztuki: malarstwem, muzyką, poezją, które choć innym językiem, wciąż wyrażają tego samego ducha; postulat syntezy sztuk pojawił się w romantyzmie i oznaczał wykorzystanie środków wyrazu właściwych np. muzyce w dziele malarskim lub literackim; w myśl syntezy sztuk korzystano z tych samych motywów, symboli

kierunek w sztukach plastycznych; rozwijał się głównie we Francji w latach 70. i 80. XIX wieku; jego istotą było oddanie przez artystę w dziele jego subiektywnych wrażeń i odczuć

słowo, które swoim brzmieniem naśladuje zjawisko lub dźwięk, np. szum

(1865–1940); młodopolski poeta, dramaturg, pisarz; przyrodni brat Włodzimierza Tetmajera; kuzyn Tadeusza Boya-Żeleńskiego; studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; zadebiutował w 1886 r.; zdobywał liczne nagrody literackie; wydał osiem serii Poezji, z których druga (1894 r.) jest uznawana za datę otwierającą Młodą Polskę; dużo czasu spędzał w górach, wędrował po szlakach, czego efektem był m.in. cykl opowiadań Na skalnym Podhalu; był honorowym członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego, a taternicy jedną z przełęczy nazwali Przełęczą Tetmajera; od 1895 r. cierpiał na neurastenię (postać nerwicy); ok. 1910 r. osiadł w Zakopanem, po I wojnie przeniósł się do Krakowa, a później do Warszawy; interesował się sporem polsko-czechosłowackim o granicę w Tatrach i brał udział w przygotowaniach do plebiscytu na Spiszu i Orawie; w 1937 r. obchodzono 50-lecie jego twórczości; w ostatnich latach życia ze względu na pogarszający się stan zdrowia (utrata wzroku, choroba umysłowa) wycofał się z życia społecznego i kulturalnego; przez współczesnych był postrzegany jako bywalec wytwornych salonów, bohater romansów; jako Poeta został uwieczniony w Weselu Wyspiańskiego; swoją twórczością wywarł duży wpływ na kulturę – pisał poezję, dramaty (m.in. Zawisza Czarny), powieści, opowiadania

środek stylistyczny; wyrazy są specjalnie dobrane pod względem brzmieniowym, aby tekst oddawał odpowiednie dźwięki, a dzięki temu utwór nabiera dodatkowych znaczeń