W tej lekcji:
- kierunki artystyczne dwudziestolecia,
- architektura dwudziestolecia międzywojennego,
- film, teatr, muzyka w dwudziestoleciu.
- Dostęp do 9 przedmiotów
- 7 dni zupełnie za darmo!
- Tylko dla nowych użytkowników
- Bez podawania danych karty
- Dostęp do 9 przedmiotów
- Płatność co miesiąc
- Zrezygnuj kiedy chcesz!
- Dostęp do 9 przedmiotów
- Korzystny rabat
- Jednorazowa płatność
- Korzystasz bez ograniczeń przez cały rok!
Nie lubisz kupować kota w worku?
Sprawdź, jak wyglądają lekcje na Dla Ucznia
komedia dell'arte
Artur Nacht-Samborski
August Zamoyski
Bauhaus
uczelnia artystyczno-rzemieślnicza w Weimarze utworzona w 1919 r. (później działająca w Dessau, a w latach 1932–1933 w Berlinie; ostatecznie została zamknięta przez nazistów w 1934 r. i już nigdy nie udało się jej reaktywować w dawnym formacie); nazwa uczelni bywa używana jako określenie kierunku architektonicznego w ramach stylu modernistycznego; twórcy Bauhausu (m.in. Walter Gropius) propagowali standaryzację, która wiązała się z wykorzystaniem możliwości techniki budowlanej, połączenia techniki ze sztuką, taśmowej produkcji przedmiotów; studenci przechodzili kurs wstępny, a następnie nabywali umiejętności praktycznych, m.in. obróbki metalu i drewna, rzeźby, malarstwa ściennego; idee Bauhausu: funkcjonalność; dobro człowieka ważniejsze niż wymogi estetyczne, ekologiczne; zniesienie podziału między architektem, artystą a rzemieślnikiem; architektura wpływa na działalność człowieka, oddaje też relacje między przyrodą, techniką a człowiekiem; elementy regionalne w architekturze; prefabrykaty i moduły; wychowanie przez sztukę
Bertolt Brecht
De Stijl
Egon Schiele
Ernst Ludwig Kirchner
Georges Braque
Henryk Kuna
Henryk Stażewski
Jan Cybis
Joan Miró
Józef Czapski
Juan Gris
Katarzyna Kobro
Le Corbusier
[le korbuzje](1887–1965); właśc. Charles-Édouard Jeanneret-Gri; francuski architekt; twórca stylu modernistycznego; był synem zegarmistrza i pianistki; początkowo uczył się grawerunku, ale jeden z profesorów zainteresował go architekturą; fascynowały go secesja i działalność Arts and Crafts (ruch artystów tworzących przedmioty użytkowe); wiele podróżował po Europie, pracując u znanych architektów; w czasie I wojny światowej uczył się architektury w Szwajcarii; jako 29-latek zamieszkał w Paryżu, gdzie w 1917 r. otworzył swoją pracownię; na Wystawie Międzynarodowej w Paryżu w 1925 r. zachwycił projektem pawilonu wzorowanego na klasztornej celi; w 1922 r. opublikował pięć punktów architektury nowoczesnej (konstrukcja na słupach, otwarty plan, swobodna elewacja nie jako element nośny, poziome okna, ogród na płaskim dachu); po II wojnie otrzymywał wiele zleceń; w 1952 r. zbudował w Marsylii nowatorski wielorodzinny blok mieszkalny z ogrodem na dachu oraz licznymi przeszkleniami
Leon Chwistek
Leon Schiller
Ludwig Mies van der Rohe
Marc Chagall
Marcel Duchamp
Max Ernst
Mieczysław Szczuka
Oskar Kokoschka
Pablo Picasso
[pablo pikasso] (1881–1973); hiszpański malarz, rzeźbiarz, poeta, grafik; współtwórca kubizmu; talent artystyczny odkrył w malarzu jego ojciec, również rysownik; Picasso kształcił się w Hiszpanii, później w Paryżu, gdzie duży wpływ mieli na niego postimpresjoniści, a z Georges’em Brakiem stworzył kubizm (za manifest tego kierunku uważa się premierę Parady z librettem Jeana Cocteau, muzyką Erika Satiego oraz scenografią Picassa); po okresie błękitnym i różowym w początkach twórczości nastał czas poszukiwań; II wojnę światową malarz spędził w Paryżu, a po jej zakończeniu wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej; w 1948 r. odwiedził Polskę (podarował Muzeum Narodowemu we Wrocławiu kolekcję ceramiki, rysunków); jego powojenna twórczość jest bardzo różnorodna i trudna do jednoznacznej klasyfikacji