Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Laura i Filon

zestawienie zjawiska z innym, pod pewnymi względami podobnym

inaczej uosobienie; nadanie abstrakcyjnym pojęciom, przedmiotom cech ludzkich – ukazanie ich jako osoby

utwór przedstawiający wyidealizowany obraz życia wiejskiego i bliskości z naturą

wyraz, najczęściej przymiotnik, określający jakiś rzeczownik, np. piękna pogoda

(1741–1825); poeta; przez pewien czas przebywał w Wiedniu i Warszawie (był m.in. sekretarzem Adama Kazimierza Czartoryskiego); ostatecznie osiadł na wsi; przedstawiciel sentymentalizmu w literaturze oświecenia; w swojej poezji odrzucał mitologizację na rzecz szczerego wyznania; nawiązywał do wiejskiego folkloru; w jego dorobku znalazły się sielanki, erotyki, poezja religijna; jest także autorem pierwszego XVIII-wiecznego traktatu o poezji sentymentalnej O wymowie w prozie albo wierszu

(1891–1945); poetka i dramatopisarka; pochodziła z rodziny artystycznej (była córką malarza Wojciecha Kossaka, jej brat Jerzy również był malarzem, a siostra Magdalena pisała teksty satyryczne jako Magdalena Samozwaniec); uczyła się w domu; trzykrotnie wychodziła za mąż (dwa pierwsze małżeństwa, z Władysławem Bzowskim i Janem Pawlikowskim, zostały unieważnione); w międzywojniu dużo podróżowała (Włochy, Turcja, Afryka, Francja); we wrześniu 1939 r. po wystawieniu antyhitlerowskiej sztuki Baba-Dziwo wyjechała do Francji, a następnie do Anglii; zmarła po chorobie nowotworowej; w swoich licznych sztukach teatralnych (do 1939 r. napisała ich 15, większość to komedie) nie bała się poruszać kwestii aborcji, związków pozamałżeńskich; jej poezja jest bardzo kobieca – wiele utworów o tematyce miłosnej, erotycznej