Bolesław Leśmian Topielec

zestawienie zjawiska z innym, pod pewnymi względami podobnym

nowy wyraz utworzony w danym języku

[ąri bergsą] (1859–1941); francuski filozof, laureat Literackiej Nagrody Nobla; pochodził z rodziny żydowskiej (ojciec to warszawski kompozytor); studiował w Paryżu, później pracował jako nauczyciel i wykładowca akademicki; chciał przejść na katolicyzm, ale obawiał się prześladowań; zmarł na zapalenie płuc; jest twórcą koncepcji pędu życiowego, który wprawia świat w ruch

(1877–1937); polski poeta i prozaik, krytyk literacki; pochodził z mieszczańskiej zasymilowanej rodziny żydowskiej nazwiskiem Lesman; pod wpływem ojca ukończył prawo na uniwersytecie w Kijowie; przed I wojną światową przebywał w Warszawie, a także podróżował do Niemiec i Francji; po wojnie pracował w Hrubieszowie jako rejent, a w 1922 r. założył w Zamościu własną kancelarię notarialną, przez którą popadł w długi (jego pomocnik zdefraudował znaczną sumę pieniędzy, a Leśmian zobowiązał się je zwrócić); w 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury; jego twórczość nie daje się jednoznacznie zaliczyć do jakiegokolwiek nurtu – na tle literatury międzywojnia pozostaje oryginalna i wyjątkowa (niedoceniony przez współczesnych, odsunął się od społeczeństwa); poeta czerpał z baroku, romantyzmu, Młodej Polski; stworzył własny, baśniowy świat, wykreowany za pomocą języka bogatego w neologizmy (leśmianizmy); unowocześnił balladę; sięgał do duchowości, mistyki; inspirował się filozofią Bergsona; posługiwał się symbolami

wyrażenie lub zwrot powielający znaczenie bądź zawierający słowa wykluczające się, np. czarna czerń, miłość bez miłości