Wpływ górnictwa na środowisko geograficzne

ma dwa znaczenia:
1. jedna z powłok Ziemi, zbudowana ze skał,
2. element budowy wnętrza Ziemi – warstwa zbudowana ze skorupy ziemskiej oraz zewnętrznej części płaszcza górnego Ziemi.

skały i minerały, które pozyskuje się z Ziemi, a następnie przetwarza na wyroby zaspokajające potrzeby człowieka lub wykorzystuje do produkcji innych towarów.

Dzieli się je na:

1. surowce energetyczne, np. ropa naftowa,
2. surowce chemiczne, np. sól kamienna,
3. surowce metaliczne, np. rudy miedzi,
4. surowce skalne, np. piasek.

obszar, na którym występuje duże zagęszczenie miast, osiedli i zakładów produkcyjnych. Aglomeracja może być:

• monocentryczna, np. warszawska,
• policentryczna (konurbacja), np.górnośląska,
• megalopolis, np. północno-wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych.

w skrócie OZE; źródła energii, które mogą być wykorzystywane w nieograniczonych ilościach, ponieważ nie ulegają wyczerpaniu. Zalicza się do nich m.in.:

• promieniowanie słoneczne,
• wiatr,
• wodę,
• ciepło z wnętrza Ziemi,
• drewno.
  
  

część kopalni głębinowej. Pionowe lub nieco pochyłe wyrobisko o dużej głębokości, które prowadzi z powierzchni terenu do położonego w głębi ziemi złoża kopaliny. Szyby służą do:

• transportowania kopaliny spod ziemi,
• przewożenia góników,
• wentylacji kopalni.

Nad szybem na powierzchni ziemi znajduje się charakterystyczna wieża szybowa.

dział przemysłu tradycyjnego obejmujący: 

• wydobywanie kopalin z głębi Ziemi,

• przygotowywanie (np. cięcie, rozdrabnianie) wydobytych kopalin dla innych działów przemysłu.

Wyróżnia się 3 rodzaje górnictwa: 

• odkrywkowe, np. eksploatacja węgla brunatnego,
• głębinowe, np. wydobywanie węgla kamiennego, 
• otworowe, np. eksploatacja ropy naftowej.

Górnictwo odgrywa ogromną rolę w życiu każdego człowieka, ponieważ dostarcza surowców wykorzystywanych do wielu celów, np.

• wody głębinowej do picia,
• metali (np. żelazo, miedź, srebro) do produkcji elementów budownictwa, maszyn i urządzeń,
• surowców skalnych dla budownictwa,
• surowców energetycznych do produkcji energii.

wydobycie na otwartym terenie kopalin leżących niezbyt głęboko (z odkrywki), po uprzednim usunięciu skał leżących nad złożem, np. wydobycie węgla brunatnego.

wydobywanie kopalin, które występują głęboko, a ich pozyskiwanie wymaga pracy górników pod ziemią. W ten sposób wydobywa się m.in. węgiel kamienny, rudy miedzi, sól kamienną.

pozyskiwanie wody i położonych głęboko kopalin, które można wydobywać za pomocą odwiertów. W ten sposób wydobywa się kopaliny:

• w stanie ciekłym (np. woda, ropa naftowa),
• w stanie gazowym (gaz ziemny),
• takie, które można rozpuścić w wodzie i wypompować w postaci roztworu (np. sól kamienna).

lej depresji; strefa obniżonego zwierciadła wód podziemnych w stosunku do ich naturalnego poziomu (wody znajdują się znacznie głębiej).

Strefa leja rozciąga się wokół miejsca intensywnego pobierania wód, np. w kopalni odkrywkowej, w aglomeracji.

Największe leje depresyjne w Polsce znajdują się wokół:

• dużych miast,
• okręgów przemysłowych.

przywracanie terenom zniszczonym działalnością człowieka ich pierwotnego charakteru lub przekształcanie ich w tereny użyteczne dla społeczeństwa, np. parki, obiekty rekreacyjne lub kulturalne.

wzniesienia obok kopalń, zbudowane z wydobytych, ale niewykorzystanych gospodarczo skał płonnych.

naturalne nagromadzenie skał lub minerałów w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni. To nagromadzenie musi być na tyle duże i dostępne, aby opłacało się je wykorzystać obecnie lub w przyszłości.

całkowite przekształcenie krajobrazu kulturowego, np. wskutek rozwoju przemysłu, urbanizacji lub wieloletnich zaniedbań.

Wskutek degradacji w krajobrazie:

• brakuje elementów przyrody (np. powietrze jest zanieczyszczone, brak zieleńców, parków),

• elementy antropogeniczne niszczeją (np. budynki, zabytki), 

• gospodarka nie funkcjonuje prawidłowo (np. ludność żyje w ubóstwie, jest niski poziom edukacji).